改诗

改诗原文：

此诗六章，似是悼念父母的祭歌，分三层意思：首两章是第一层，写父母生养“我”辛苦劳累。头两句以比引出，诗人见蒿与蔚，却错当莪，于是心有所动，遂以为比。莪香美可食用，并且环根丛生，故又名抱娘蒿，喻人成材且孝顺；而蒿与蔚，皆散生，蒿粗恶不可食用，蔚既不能食用又结子，故称牡蒿，蒿、蔚喻不成材且不能尽孝。诗人有感于此，借以自责不成材又不能终养尽孝。后两句承此思言及父母养大自己不易，费心劳力，吃尽苦头。朱熹于此指出：“言昔谓之莪，而今非莪也，特蒿而已。以比父母生我以为美材，可赖以终其身，而今乃不得其养以死。于是乃言父母生我之劬劳而重自哀伤也。”（《诗集传》）中间两章是第二层，写儿子失去双亲的痛苦和父母对儿子的深爱。第三章头两句以瓶喻父母，以罍喻子。因瓶从罍中汲水，瓶空是罍无储水可汲，所以为耻，用以比喻子无以赡养父母，没有尽到应有的孝心而感到羞耻。句中设喻是取瓶罍相资之意，非取大小之义。“鲜民”以下六句诉述失去父母后的孤身生活与感情折磨。汉乐府诗《孤儿行》说“居生不乐，不如早去从(...)
人类进入新石器时代以后，开始出现了原始农业，随之而来也就有了为农业进行祝祷的宗教祭祀活动。这首《伊耆氏蜡辞》便是一个叫伊耆氏(有说即神农氏)的部落首领“腊祭”时的祝辞。“蜡辞”即“腊辞”。蜡辞：周代十二月蜡（腊）祭祝愿之辞，古人每年十二月祭祀百神，感谢众神灵一年来对农作物的福佑并为来年的丰收祈福，称作“腊祭”。由于我国社会长期停滞在以农业(...)
二十八宿罗心胸，九精照耀贯当中；
我看欧阳修，他一个人就超越了司马相如﹑王褒﹑扬雄和陈子昂。仲也珠径长一寸，光耀黑夜中如皎洁月光。好诗如同脱逃之兔，下笔之前如同将落之鹘。寻一知音如周郎(...)
散了真珠还聚。
那厮把三岁孩童小觑我，便这等敢恁么，难道他不寻思到此怎收罗？恰便似寒森森剑戟峰头卧，恰便似明颺颺斧钺丛中过。他可也忒不和，他可也忒放泼。恰便似一个飞蛾儿急颺颺来投火，这的是他自搅下一头。
鄞有壶天，景传图画，声著海县。四面攒峰，皆七十二，各在窗中见。祥云拥蔽，飞泉缭绕，咫尺似天涯远。如今向、仙家觅得，挈来十洲东畔。
全诗五章，基本上都采用赋的手法。首章为全诗定下了基调，在“王事靡盬”与“岂不怀归”一对矛盾中展现了人物“我心伤悲”的感情世界。以下各章内容都是对“伤悲”情绪的具体补充，全诗渗透着一种伤感色彩，这也是那个纷乱艰难时世氛围在文学作品中的投影吧。“四马騑騑，周道倭迟”，马儿跑得快，跑得累，而道路又是那么曲折悠远，漫无尽头。风尘仆仆的小官吏知道马车跑得越快，离故乡和亲人就越远。他脑子里不是想那神圣的“王(...)

改诗拼音解读：

cǐ shī liù zhāng ，sì shì dào niàn fù mǔ de jì gē ，fèn sān céng yì sī ：shǒu liǎng zhāng shì dì yī céng ，xiě fù mǔ shēng yǎng “wǒ ”xīn kǔ láo lèi 。tóu liǎng jù yǐ bǐ yǐn chū ，shī rén jiàn hāo yǔ wèi ，què cuò dāng é ，yú shì xīn yǒu suǒ dòng ，suí yǐ wéi bǐ 。é xiāng měi kě shí yòng ，bìng qiě huán gēn cóng shēng ，gù yòu míng bào niáng hāo ，yù rén chéng cái qiě xiào shùn ；ér hāo yǔ wèi ，jiē sàn shēng ，hāo cū è bú kě shí yòng ，wèi jì bú néng shí yòng yòu jié zǐ ，gù chēng mǔ hāo ，hāo 、wèi yù bú chéng cái qiě bú néng jìn xiào 。shī rén yǒu gǎn yú cǐ ，jiè yǐ zì zé bú chéng cái yòu bú néng zhōng yǎng jìn xiào 。hòu liǎng jù chéng cǐ sī yán jí fù mǔ yǎng dà zì jǐ bú yì ，fèi xīn láo lì ，chī jìn kǔ tóu 。zhū xī yú cǐ zhǐ chū ：“yán xī wèi zhī é ，ér jīn fēi é yě ，tè hāo ér yǐ 。yǐ bǐ fù mǔ shēng wǒ yǐ wéi měi cái ，kě lài yǐ zhōng qí shēn ，ér jīn nǎi bú dé qí yǎng yǐ sǐ 。yú shì nǎi yán fù mǔ shēng wǒ zhī qú láo ér zhòng zì āi shāng yě 。”（《shī jí chuán 》）zhōng jiān liǎng zhāng shì dì èr céng ，xiě ér zǐ shī qù shuāng qīn de tòng kǔ hé fù mǔ duì ér zǐ de shēn ài 。dì sān zhāng tóu liǎng jù yǐ píng yù fù mǔ ，yǐ léi yù zǐ 。yīn píng cóng léi zhōng jí shuǐ ，píng kōng shì léi wú chǔ shuǐ kě jí ，suǒ yǐ wéi chǐ ，yòng yǐ bǐ yù zǐ wú yǐ shàn yǎng fù mǔ ，méi yǒu jìn dào yīng yǒu de xiào xīn ér gǎn dào xiū chǐ 。jù zhōng shè yù shì qǔ píng léi xiàng zī zhī yì ，fēi qǔ dà xiǎo zhī yì 。“xiān mín ”yǐ xià liù jù sù shù shī qù fù mǔ hòu de gū shēn shēng huó yǔ gǎn qíng shé mó 。hàn lè fǔ shī 《gū ér háng 》shuō “jū shēng bú lè ，bú rú zǎo qù cóng (...)
rén lèi jìn rù xīn shí qì shí dài yǐ hòu ，kāi shǐ chū xiàn le yuán shǐ nóng yè ，suí zhī ér lái yě jiù yǒu le wéi nóng yè jìn háng zhù dǎo de zōng jiāo jì sì huó dòng 。zhè shǒu 《yī qí shì là cí 》biàn shì yī gè jiào yī qí shì (yǒu shuō jí shén nóng shì )de bù luò shǒu lǐng “là jì ”shí de zhù cí 。“là cí ”jí “là cí ”。là cí ：zhōu dài shí èr yuè là （là ）jì zhù yuàn zhī cí ，gǔ rén měi nián shí èr yuè jì sì bǎi shén ，gǎn xiè zhòng shén líng yī nián lái duì nóng zuò wù de fú yòu bìng wéi lái nián de fēng shōu qí fú ，chēng zuò “là jì ”。yóu yú wǒ guó shè huì zhǎng qī tíng zhì zài yǐ nóng yè (...)
èr shí bā xiǔ luó xīn xiōng ，jiǔ jīng zhào yào guàn dāng zhōng ；
wǒ kàn ōu yáng xiū ，tā yī gè rén jiù chāo yuè le sī mǎ xiàng rú ﹑wáng bāo ﹑yáng xióng hé chén zǐ áng 。zhòng yě zhū jìng zhǎng yī cùn ，guāng yào hēi yè zhōng rú jiǎo jié yuè guāng 。hǎo shī rú tóng tuō táo zhī tù ，xià bǐ zhī qián rú tóng jiāng luò zhī gǔ 。xún yī zhī yīn rú zhōu láng (...)
sàn le zhēn zhū hái jù 。
nà sī bǎ sān suì hái tóng xiǎo qù wǒ ，biàn zhè děng gǎn nín me ，nán dào tā bú xún sī dào cǐ zěn shōu luó ？qià biàn sì hán sēn sēn jiàn jǐ fēng tóu wò ，qià biàn sì míng yáng yáng fǔ yuè cóng zhōng guò 。tā kě yě tuī bú hé ，tā kě yě tuī fàng pō 。qià biàn sì yī gè fēi é ér jí yáng yáng lái tóu huǒ ，zhè de shì tā zì jiǎo xià yī tóu 。
yín yǒu hú tiān ，jǐng chuán tú huà ，shēng zhe hǎi xiàn 。sì miàn zǎn fēng ，jiē qī shí èr ，gè zài chuāng zhōng jiàn 。xiáng yún yōng bì ，fēi quán liáo rào ，zhǐ chǐ sì tiān yá yuǎn 。rú jīn xiàng 、xiān jiā mì dé ，qiè lái shí zhōu dōng pàn 。
quán shī wǔ zhāng ，jī běn shàng dōu cǎi yòng fù de shǒu fǎ 。shǒu zhāng wéi quán shī dìng xià le jī diào ，zài “wáng shì mí gù ”yǔ “qǐ bú huái guī ”yī duì máo dùn zhōng zhǎn xiàn le rén wù “wǒ xīn shāng bēi ”de gǎn qíng shì jiè 。yǐ xià gè zhāng nèi róng dōu shì duì “shāng bēi ”qíng xù de jù tǐ bǔ chōng ，quán shī shèn tòu zhe yī zhǒng shāng gǎn sè cǎi ，zhè yě shì nà gè fēn luàn jiān nán shí shì fēn wéi zài wén xué zuò pǐn zhōng de tóu yǐng ba 。“sì mǎ fēi fēi ，zhōu dào wō chí ”，mǎ ér pǎo dé kuài ，pǎo dé lèi ，ér dào lù yòu shì nà me qǔ shé yōu yuǎn ，màn wú jìn tóu 。fēng chén pú pú de xiǎo guān lì zhī dào mǎ chē pǎo dé yuè kuài ，lí gù xiāng hé qīn rén jiù yuè yuǎn 。tā nǎo zǐ lǐ bú shì xiǎng nà shén shèng de “wáng (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

全诗五章，基本上都采用赋的手法。首章为全诗定下了基调，在“王事靡盬”与“岂不怀归”一对矛盾中展现了人物“我心伤悲”的感情世界。以下各章内容都是对“伤悲”情绪的具体补充，全诗渗透着一种伤感色彩，这也是那个纷乱艰难时世氛围在文学作品中的投影吧。“四马騑騑，周道倭迟”，马儿跑得快，跑得累，而道路又是那么曲折悠远，漫无尽头。风尘仆仆的小官吏知道马车跑得越快，离故乡和亲人就越远。他脑子里不是想那神圣的“王(...)
晴日烘帘暖似春。菊回霜晕浅仍深。谁知此地栽花手，便是当时嗅蕊人。
那老子彭泽县懒坐衙，倦将文卷押，数十日不上马，柴门掩上咱，篱下看黄

相关赏析

（周舍同外旦上，云）自家周舍是也。我骑马一世，驴背上失了一脚。我为娶这妇人呵，整整磨了半截舌头，才成得事。如今着这妇人上了轿，我骑了马，离了汴京，来到郑州。让他轿子在头里走，怕那一般的舍人说："周舍娶(...)
相传李商隐与王小姐相恋结合以前，曾有一恋人，小名叫“荷花”。荷花天生丽质，清秀可人，心地善良淳朴。李商隐年青有为，相貌出众，才华横溢。两人情投意合非常恩爱。在“荷花”的陪读下，李商隐的才学进步很快，两人一起渡过了一段幸福甜蜜的时光。就在李商隐快要进(...)
他守青灯，受苦辛，吃黄齑，捱穷困，指望他玉堂金马(...)
采石峨眉亭：采石矶，在安徽当涂县西北牛渚山下突出于江中处。峨眉亭建立在绝壁上。《当涂县志》称它的形势：“据牛渚绝壁，大江西来，天门两山（即东西梁山）对立，望之若峨眉然。”倚天：一作“倚空”。两蛾凝黛：把长江两岸东西对峙的梁山比作美人的黛眉(...)
苍梧：相传舜征有苗，崩于苍梧之野，葬于九疑山（在今湖南宁远县南）。见《礼记·檀弓上》《史记·五帝本纪》。这里用以比拟葬唐太宗的昭陵。唐太宗受内禅于高祖李渊，高祖号神尧皇帝。尧禅位于舜，故以舜喻唐太(...)

作者介绍

陈炜 陈炜，光宗绍熙元年（一一九○）进士（《嘉定赤城志》卷三四）。